Καλησπέρα σας.
Πριν απαντήσω στα πολλά ερωτήματα που ακούω τελευταία για το Κέντρο Υγείας, θα ήθελα πρώτα μια απάντηση στο εξής:
Τι ακριβώς εξυπηρετεί το δελτίο τύπου της αντιπολίτευσης με τίτλο:
«Ποιοι και γιατί δεν θέλουν να έρθουν γιατροί στην Άνδρο; Ας δούμε την αλήθεια αλλά και τη λύση»;
Το δελτίο ξεκινά ως εξής:
«Τραγικά προβλέψιμος ο κ. Σουσούδης, για μία ακόμη φορά, απαξίωσε την πρότασή μας για τη σύγκληση του Δημοτικού Συμβουλίου, προκειμένου να αξιοποιηθεί η νομοθετική ρύθμιση του Νόμου 5129/2024, που δίνει τη δυνατότητα ευελιξίας στον Δήμο Άνδρου ώστε να προσελκύσει γιατρούς σε κρίσιμες και βασικές ειδικότητες στο νησί μας».
Αφήνω τους χαρακτηρισμούς ασχολίαστους – δεν καταλαβαίνω πώς αυτοί συμβάλλουν σε μια ουσιαστική συζήτηση. Εστιάζω στο ζητούμενο:
Τη σύγκληση Δημοτικού Συμβουλίου για να «αξιοποιηθεί» –λέει– ο Νόμος 5129/2024. Ας δούμε, λοιπόν, τι προβλέπει ο συγκεκριμένος νόμος.
Δεν είμαι νομικός, ούτε ειδικός στα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ως πολίτης, όμως, οφείλω να ενημερώνομαι. Και αρνούμαι να αποδέχομαι αβασάνιστα επίκληση νόμων που δεν έχουν καμία ουσιαστική σχέση με την υπόθεση.
Τι ισχύει:
Τα Κέντρα Υγείας υπάγονται στο Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ) και διοικούνται από τις Υγειονομικές Περιφέρειες (Υ.ΠΕ.), υπό την εποπτεία του Υπουργείου Υγείας. Οι δήμοι δεν έχουν διοικητική ή νομική αρμοδιότητα στα Κέντρα Υγείας.
Ωστόσο, μπορούν να συμβάλλουν υποστηρικτικά, κυρίως:
1. Σε κτιριακές και λειτουργικές ανάγκες – παροχή χώρων, συντήρηση, φύλαξη.
2. Σε δράσεις πρόληψης και ενημέρωσης – π.χ. εμβολιασμοί, έλεγχοι υγείας.
3. Σε συνεργασία με τις δομές υγείας, όπου αυτό είναι θεσμικά δυνατό.
Τι προβλέπει τελικά ο Νόμος 5129/2024;
Ο συγκεκριμένος νόμος, που τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2025, σχετίζεται με τη δημιουργία του Εθνικού Δικτύου Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας. Δεν παραχωρεί διοικητικές ή νομικές αρμοδιότητες στους δήμους όσον αφορά τα Κέντρα Υγείας.
Ωστόσο, το Άρθρο 64 του ίδιου νόμου, δίνει τη δυνατότητα στους ΟΤΑ να προσφέρουν κίνητρα προσέλκυσης γιατρών του ΕΣΥ. Και σε αυτό το πλαίσιο, στηρίζεται η απόφαση του Δημάρχου Άνδρου να εγκρίνει επιχορήγηση 600 ευρώ για κάθε νέο ειδικευμένο γιατρό που θα στελεχώσει το Κέντρο Υγείας Άνδρου.
Μια απόφαση νόμιμη και σύμφωνη με το πνεύμα του άρθρου 64, η οποία, ειρωνικά, είναι αυτή που η αντιπολίτευση λοιδορεί ως «ανεπαρκή» στο διαβόητο δελτίο τύπου.
Ας είμαστε ξεκάθαροι:
Το άρθρο αυτό αφορά μόνο γιατρούς ενταγμένους στο δημόσιο σύστημα υγείας. Δεν καλύπτει ιδιώτες ιατρούς που παρέχουν υπηρεσίες με δελτίο παροχής (μπλοκάκι). Άρα, οι προτάσεις της αντιπολίτευσης για πρόσληψη ιδιωτών με τέτοιο καθεστώς δεν μπορούν να επιδοτηθούν από τον δήμο. Δεν είναι νόμιμο. Δεν προβλέπεται από τον νόμο.
Κανείς δεν μπορεί να απαγορεύσει, ούτε να επιβάλει σε οποιονδήποτε ιδιώτη γιατρό, αφού εγγραφεί στον οικείο ιατρικό σύλλογο, να προσφέρει τις υπηρεσίες του στην Άνδρο με δελτίο παροχής υπηρεσιών, μπλοκάκι.
Εν κατακλείδι:
Ο Νόμος 5129/2024 δεν παρέχει στους δήμους δικαίωμα να διοικούν τα Κέντρα Υγείας, ούτε να τα στελεχώνουν με ιδιώτες. Δίνει όμως τη δυνατότητα να ενισχύουν με επιδόματα γιατρούς του ΕΣΥ – και αυτό ακριβώς γίνεται σήμερα.
Και τι προτείνει η αντιπολίτευση;
Η αντιπολίτευση επιμένει στην ιδέα συνεργασίας με ιδιώτες γιατρούς, που θα παρέχουν υπηρεσίες με δελτίο παροχής (μπλοκάκι). Όμως ο νόμος δεν καλύπτει αυτή τη μορφή συνεργασίας. Οι παροχές του Άρθρου 64 ισχύουν μόνο για γιατρούς του δημοσίου. Οποιαδήποτε άλλη χρήση των δημοτικών κονδυλίων είναι νομικά επισφαλής, αν όχι απαγορευμένη.
Πού βρίσκεται, λοιπόν, η παραπλάνηση;
Η αντιπολίτευση: επικαλείται έναν νόμο που δεν στηρίζει τις προτάσεις της, αποσιωπά τις πραγματικές δυνατότητες του Δήμου, επιτίθεται σε μια νόμιμη και ενεργή πρωτοβουλία (το επίδομα των 600€), και προτείνει λύσεις εκτός νομοθετικού πλαισίου, καλλιεργώντας προσδοκίες που δεν μπορούν να υλοποιηθούν.
Το πρόβλημα δεν είναι απλώς διαφωνία. Είναι συνειδητή μετατόπιση της συζήτησης από το τι μπορεί να γίνει στο τι θα μπορούσε να γίνει αν αγνοούσαμε τον νόμο.
Η πολιτική δεν είναι παιχνίδι εντυπώσεων. Πόσο μάλλον όταν αφορά την υγεία των κατοίκων του νησιού.
Άρα, η «λύση» της αντιπολίτευσης είναι είτε παραπλανητική, είτε προϊόν άγνοιας.
Και μένει το ερώτημα:
Ποιον εξυπηρετεί αυτή η σύγχυση;
Την υγεία των κατοίκων ή την πολιτική εργαλειοποίηση ενός ευαίσθητου ζητήματος;
Η υγεία δεν είναι πεδίο αντιπαράθεσης. Είναι πεδίο συνεργασίας και σοβαρότητας.
Να είσαστε καλά και να περνάτε καλά, χωρίς να σας επηρεάζουν προσωπικές αντιπαραθέσεις και δημοσιεύματα με έλλειψη σοβαρότητας.
Γιώργος Δ. Καλλιβρούσης