Άνδρος, 2025. Η διοίκηση του Δήμου κατηγορείται για τσιμέντα, σκουπίδια, διαγωνισμούς που δεν γίνονται και Πολεοδομικά που χάνονται στο παράλληλο σύμπαν του δημοτικού θεάτρου σκιών. Εδώ όμως δεν ήρθαμε να κάνουμε αντιπολίτευση. Ήρθαμε να κάνουμε… λογοτεχνική αυτοψία.
Ο συντάκτης της ανάρτησης μοιάζει να παίζει τον ρόλο του τελευταίου τίμιου Σαμουράι της Άνδρου. Κραδαίνει την πέννα του απέναντι στο τέρας της απευθείας ανάθεσης. Τσιμεντοστρώσεις; Ανακύκλωση; Καθαριότητα; Το Τέρας τα τρώει όλα! (Ή μήπως όχι;).
Για να καταλάβουμε: Πέρυσι έγινε απευθείας ανάθεση επειδή δεν πρόλαβαν να κάνουν διαγωνισμό. Φέτος, πάλι το ίδιο. Αλλά να ρωτήσουμε και κάτι απλό; Εσείς, όταν παραλάβατε τη διοίκηση, πόσο χρόνο χρειαστήκατε για να κάνετε διαγωνισμό; Ή το ρολόι λειτουργεί αλλιώς όταν είσαι απέναντι και όχι στο τιμόνι;
Υδρούσα: Το νέο Τρίγωνο των Βερμούδων
Αχ, η Υδρούσα… Εδώ δεν μιλάμε για διοικητική αμέλεια. Εδώ έχουμε οργανωμένη συνομωσία τύπου Netflix: μηδέν ευρώ για τσιμέντα, μηδέν ευρώ για ανακύκλωση. Είναι θαύμα που δεν απενεργοποίησαν και το ρεύμα.
Αλλά πριν ξεκινήσουμε εμφύλιο μεταξύ Χώρας, Κορθίου και Υδρούσας, ας ρωτήσουμε κάτι βασικό: Στην προηγούμενη διοίκηση που τα λεφτά πήγαιναν σε άλλες περιοχές, πάλι «διχασμό» το λέγατε ή απλώς «αναπτυξιακή στόχευση»;
Δημοτικό Λιμενικό Ταμείο: Ο κουμπαράς που όλοι θέλουν να σπάσουν και οι «ανυπόστατες σπατάλες».
Η καταγγελία: Η διοίκηση πάει να ξοδέψει τα λεφτά του Λιμενικού Ταμείου «ανεξέλεγκτα». Δηλαδή τι; Χρηματοδοτεί ναυταθλητικούς ομίλους, ναυτικά μουσεία, πολιτιστικά δρώμενα στο λιμάνι; Το αίσχος! Εκτός κι αν… αυτό επιτρέπεται.
Γιατί ξέρετε, η δυνατότητα χρηματοδότησης ναυτικών μουσείων και ναυταθλητικών ομίλων από Λιμενικά Ταμεία δεν είναι θεσμική ακροβασία. Δεν στηρίζεται σε μία «τρύπα» του νόμου, αλλά σε σαφές θεσμικό υπόβαθρο – ένα πλέγμα διατάξεων, ερμηνειών και διοικητικής πρακτικής που τεκμηριώνουν τη συνάφεια των συγκεκριμένων φορέων με τον λιμενικό χαρακτήρα του Ταμείου. Κοινώς: δεν πάμε στα κουτουρού.
Ο Ν. 2971/2001 (άρθρο 28) ξεκαθαρίζει ότι το Λιμενικό Ταμείο μπορεί να δαπανά για δραστηριότητες που εξυπηρετούν τη ναυσιπλοΐα και την τουριστική/λιμενική ανάπτυξη. Ο «Καλλικράτης» (Ν. 3852/2010) το συμπληρώνει: επιτρέπεται και η προώθηση πολιτιστικών και αθλητικών δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τη θάλασσα. Και ο Κώδικας Δήμων (Ν. 3463/2006) προσθέτει ότι οι ΟΤΑ μπορούν να ενισχύουν συλλόγους κοινωφελούς χαρακτήρα, αρκεί να υπάρχει σχέση με την αποστολή τους.
Ναυτικά μουσεία και ναυταθλητικοί όμιλοι ✔️
Προβολή της ναυτικής παράδοσης. ✔️
Εκδηλώσεις εντός λιμανιού. ✔️
Εκπαιδευτικός και τουριστικός χαρακτήρας. ✔️
Συνάφεια με το σκοπό του Λιμενικού Ταμείου. Τι άλλο θέλουμε; Σφραγίδα από τον Ποσειδώνα;
Ακόμα και η διοικητική πρακτική λέει το ίδιο: σύμφωνα με έγγραφα του ΥΠΕΣ, τέτοιες ενισχύσεις είναι νόμιμες αρκεί να έχουν τεκμηρίωση και σαφές αντικείμενο. Και η νομολογία; Το ΣτΕ έχει αποκλείσει άσχετες δαπάνες, όχι τις συναφείς (βλέπε τεκμηρίωση στο τέλος της ανάρτησης).
Άρα, όταν φωνάζετε ότι «η διοίκηση θέλει να ξοδέψει τα λεφτά του Ταμείου όπως θέλει»… μήπως απλώς δεν θέλει όπως «εσείς» θέλετε;
Το να ελέγχεις την εξουσία είναι χρήσιμο. Το να πετάς κάθε πράξη στα σκουπίδια της «αδιαφάνειας», μόνο και μόνο γιατί δεν τη δρομολόγησες εσύ, δεν είναι πολιτική. Είναι σόου. Και το νησί έχει κουραστεί από σκηνικά, θέλει επιτέλους έργο.
Ο συντάκτης καταγγέλλει ότι κάποιοι θέλουν να σπαταλήσουν τα λεφτά του Λιμενικού Ταμείου λες και πρόκειται για ψιλά από το περίπτερο. Αν ήθελαν να τα δώσουν σε συλλόγους, λέει, να τα έκαναν μέσω Δήμου. Πολύ σωστά. Αλλά η παρέμβαση της Αποκεντρωμένης δείχνει ότι, όντως, υπάρχει θεσμικό φίλτρο. Δεν είναι δηλαδή «ό,τι νά’ ναι». Άρα… ποιο ακριβώς είναι το σκάνδαλο;
Ασφαλτοστρώσεις και άλλες ιστορίες αυτοθαυμασμού
Το έργο είναι της προηγούμενης διοίκησης. Το λένε με στόμφο, λες και ανακάλυψαν την πυρίτιδα. Ναι, ωραία, το ξεκινήσατε. Και; Δεν είναι αυτός ο ρόλος κάθε διοίκησης; Να παραδίδει έργα που θα συνεχιστούν; Ή να τα σταματάμε για να γράψουμε το όνομά μας σε νέα πινακίδα;
Πολιτική Προστασία: Ποιος είναι υπεύθυνος; Σηκώστε χέρι!
Αναζητείται ο Υπεύθυνος Πολιτικής Προστασίας. Ίσως να βρίσκεται μαζί με τον Μινώταυρο, σε κάποιο λαβύρινθο αποφάσεων και τίτλων. Έχουμε περάσει από «συνεργάτη», σε «σύμβουλο», σε «υπεύθυνο δράσεων». Στο επόμενο επεισόδιο περιμένουμε τον τίτλο «Πρίγκιπας της Επικουρικής Προστασίας».
Τοπικό Πολεοδομικό: Στο Επείγον με Αστερίσκο
Εδώ η κατάσταση ξεφεύγει από τα όρια της γραφειοκρατίας και ακουμπάει τη θεατρική φάρσα. Μπήκε για συζήτηση αλλά δεν μπήκε για συζήτηση, τελικά συζητήθηκε αλλά δεν αποφασίστηκε. Το θέμα μπήκε, βγήκε και τελικά… τι απέμεινε; Ένα μπέρδεμα με θεσμικές ομάδες, ανυπόγραφα έγγραφα και παρανοήσεις για το ποιος εισηγείται σε ποιον.
Υστερόγραφο οργής ή πολιτική μετάφραση «δεν μας κάνουν τα social»
Το υστερόγραφο έρχεται με βαρύ ύφος. Καταγγέλλει υπαλλήλους που… τολμούν να κάνουν αναρτήσεις με πολιτικό περιεχόμενο. Δηλαδή, η ελευθερία λόγου τελειώνει μόλις μπεις στον Δήμο; Ή μήπως μόνο αν δεν γράφεις υπέρ της δικής μου παράταξης;
Συμπέρασμα:
Η ανάρτηση προσπαθεί να καταγγείλει, αλλά το παρακάνει με το στυλ «φτιάχνω λίστα για τα στραβά και τα βαφτίζω όλα σκάνδαλα». Η ουσία θολώνει από το δράμα. Η διοίκηση μπορεί όντως να έχει καθυστερήσεις, να κάνει λάθη, να χρήζει κριτικής — αλλά όταν τα παρουσιάζεις όλα με στόμφο «καταστροφής», χάνεις και τον ρεαλιστή αναγνώστη.
Και τελικά, το ερώτημα δεν είναι «ποιος διοικεί το νησί;», αλλά μήπως… ποιος νομίζει ότι μόνο αυτός ξέρει πώς πρέπει να διοικείται. Γιατί, ξέρετε, ο πραγματικός κίνδυνος δεν είναι να μην ξέρουμε ποιος διοικεί το νησί. Είναι να νομίζει κάποιος ότι μπορεί να το διοικήσει μόνος του. Από το Facebook.
Να είσαστε καλά και να περνάτε καλά, χωρίς να χάνετε τον ύπνο σας από αστήρικτες φαντασιώσεις.
Γιώργος Δ. Καλλιβρούσης
Παράρτημα: Νομική Τεκμηρίωση για τις Δαπάνες των Λιμενικών Ταμείων
Η δυνατότητα χρηματοδότησης ναυτικών μουσείων και ναυταθλητικών ομίλων από Λιμενικά Ταμεία δεν προκύπτει από μία ρητή και αποκλειστική διάταξη, αλλά εδράζεται σε ένα σύνολο διατάξεων, ερμηνευτικών αρχών, και διοικητικής πρακτικής που θεμελιώνουν τη σχετικότητα αυτών των φορέων με τον λιμενικό και θαλάσσιο χαρακτήρα του νομικού προσώπου.
Σχετικές Νομοθετικές Διατάξεις για τα έσοδα του Λιμενικού ταμείου
Ν. 2971/2001 (άρθρο 28): Το Λιμενικό Ταμείο διαχειρίζεται τη χερσαία ζώνη λιμένα, επιτρέπεται να κάνει δαπάνες που εξυπηρετούν ναυτική δραστηριότητα και ανάπτυξη της λιμενικής περιοχής.
Ν. 3852/2010 (άρθρο 94 παρ. 6 περ. 27): Προβλέπει αρμοδιότητα των ΟΤΑ και των φορέων τους για την προώθηση πολιτιστικού και αθλητικού χαρακτήρα δραστηριοτήτων σχετικών με τον λιμένα.
Ν. 3463/2006 (άρθρο 202): Επιτρέπει την οικονομική ενίσχυση από ΟΤΑ σε πολιτιστικούς και αθλητικούς συλλόγους που εξυπηρετούν σκοπούς δημοσίου συμφέροντος. Με αναλογική εφαρμογή στα Λιμενικά Ταμεία, επιτρέπεται η στήριξη ναυταθλητικών και ναυτικών φορέων εφόσον έχουν σχετικότητα με τη λιμενική λειτουργία.
Συνάφεια με τον Σκοπό του Λιμενικού Ταμείου
Ναυτικά μουσεία και ναυταθλητικοί όμιλοι:
«Συνδέονται με τη ναυτική παράδοση και εκπαίδευση».
«Συχνά δραστηριοποιούνται εντός λιμενικών εγκαταστάσεων».
«Προσελκύουν τουρισμό, εκδηλώσεις και δημόσιο ενδιαφέρον εντός των λιμένων».
Διοικητική Πρακτική
Έγγραφο ΥΠΕΣ (ΔΙΔΑΔ/Φ.69/148/9011/2011): Επιτρέπει τη χρηματοδότηση συλλόγων από ΟΤΑ υπό όρους τεκμηρίωσης και δημοσίου συμφέροντος.
Νομολογία ΣτΕ (π.χ. 4620/2013): Δεν απαγορεύει ενισχύσεις συναφών δραστηριοτήτων, αποκλείει μόνο τις άσχετες.